header image

scrollШИНЭ БИЧЛЭГҮҮД

он цагийн алсад 2
ялихгүй буруу байна аа
Хэрэв ээ би шидтэн бол (мөрөөдөж байна)
The story of the Mongols whom we call the tartars
Намайг гаргаарай (уншсан номын тухайд)
хотын хог ба миний амьдрал
Ураны уурхайн уршиг
Сүүлийн жилийн хугацаанд уншсан номнууд
миний хийхийг хүсэж байгаа ажлууд
манайхан буюу цагаан баавгайчууд санал асууж байна
Эх орон ч гэж хэн бэ ?
блог мн-ийн 2011 оны 6 сарын байдлаарх тойм
ЕРТӨНЦИЙН ӨНЦӨГ БУЛАН БҮРД
мөнгө хэмээх орон зай дахь хүн хэмээх цаг хугацаа
он цагийн алсад
Би итгэж байна, тиймээс би амьдарч байна
Сайхны нэгэн билээ чи
хуучин хоёр гар
Арааны онол
Шадар гурван цэрэг 3н жилийн хойно
миний хүнсний аюулгүй байдал
нийтлэлээс төрсөн бодол
Хайрын тухай афоризм
Шинэ жилийн мэнд дэвшүүлье
Өчүүхэн шоргоолж ба барс хоёр
The only one
Хэрвээ
Ирээдүйд биднийг юу хүлээж байгаа вэ
39 номын худалдаа
наадамхан буюу сумын наадамд хүрэх замд
Big sales for all
Санал болгох нь*
KhuvSchool* хөгжлийг хүсдэг залууст
бүх блогчидод
Обамагийн хэлсэн үг
Гэрэлт найзуудад
Monita нөхөд өөө*
blog new year
алтайн магтаал
юмны учир сумны занги...*
блогч миний зэвсэгийн эрдэм хүрсэнгүй*
Саран...*
Хямрал
Заяаны ханиа гуйхүй*
Аdulation*
Хүн гэдэг энэ*
garvhigtai*
хайрцагны улсууд*
Smeraldo*
амьдрал үнэ цэнэтэй утга учиртай санагдах юмаа
Андрей Павлович – Obod -
дурсамж....*
хамгийн хүчтэй сэтгэгдэл*
чамайг амьдрал алгаддаг уу*
Сэтгэл гижигдэх бороон дуслууд
буруу шаахуу*
Хойд Монголчууд Оросод эзлэгдсэн нь түүх
алт... ард түмэний тайлбаргүй талархал
алуурчин би ардын баатар
Аз Жаргалыг заавал олоорой, тэнд байналээ*
бодол минь, ноймор дугаараа алдсан...бодол минь*
сэтгэл гэдэг*
жигүүртэй юм шиг залуу насны жинхэнэ болоод үнэн хайр*
хүний ганц хүү*
эзэн хүний шинжүүд ба төлөвшилийн тухай*
bhutan-d 2000
ДУР ЭЗНЭЭ ГОЛДОГГҮЙ*
....битүүхэндээ дуртай*
хүн төрөлхтний хамгийн аугаа сод ухаантан мэргэдийн санаа бодлоор сэлбэгдсэн тийм баялаг оюуны ертөнц....*
эцэгээ өмөөрөхүй...Мөнөөх хөх цэргүүд ба Эх орны Онцгой байдал*
доромжлогдсон тусгаар тогтнол минь*
хүсэл минь*
2 dollar
Jargaliin chimeetei boroo-d ireedvi hezee ?*
Сэтгэл их хөдлөж байна ээ*
Гурван шүдэтийн хүү*
хар костюм*
Demchig Monastery energy center of wold
Бодол минь*
Сайхан Сояиа*
бүтэлгүйтэл*
залхаахгүй...*
гэрэл унтрахаас өмнө*
асуулт дараа нь хариулт*
Шувуу буюу тогруу хэмээх хочийн тухайд*
дарангуйлагчийн эсрэг дарангуйлагч*
МАРШАЛЫН ШИРЭЭН ДЭЭРЭЭС ....*
ЦАГААН МАЛГАЙТ-2*
ЦАГААН МАЛГАЙТ*
МОСКВА НУЛИМСАНД ДУРГҮЙ ээ*
архи ууж сурсан минь учиртай 1 , 2*
*1
харин би*
уншаад нэг үзээрэй
шинэ жилээрээ ганцаараа*
ЭРХЭМСЭГ ОРШИХУЙН ТУХАЙД 2*
ЭРХЭМСЭГ ОРШИХУЙН ТУХАЙД*
Юу ч мэдэхгүй байх*
Ичгэвтэр байдал*
УНШВАЛ ЗОХИЛТОЙ НОМС*
МОНГОЛ-ын үр сад билээ бид*
Minii khuugiin uvriin devter, khuudas 17 (ПАренин)*
ЭЦЭСЛЭВ, БАЯРТАЙ БЛОГ ЕРТӨНЦ....*
ХИЛЭНЦ-д зориулла ХаЙр дУрЛал, гЭр БүЛ*
ХИЛЭНЦ-д зориулла аЖил МэрГэжИл*
*ЭНЭ
өөртөө, эндүүрэл-үүд минь баяртай*
ҮхэХ нь Ээ*
ГаЛт ШуВуУ*
зоргоор унших номнууд*
орхиод явсан хүмүүс ( цуврал -1)*
ганц жип авчихаад үхэх юмсаан*
АЖЛЫН ТУХАЙД НЭГ ИЙМ ЮМ БАЙДАГ ЮМ БАЙНА*
монголын шинэ өглөө*
Delhiin hun amiig odoo bgaa hemjeeg ni 100 hun amtai negen tosgon bolgon jijisgevel iim boloh bnaa.
Хилэнц-д зориуллаа эрүүл мэнд*
харамсалтай байна, ийм их гунигтай байсан үеэ мартаж,*
ЧИ ХЭН ВЭ ? *ХИЛЭНЦ* -д зориуллаа*
уулзаж учрах тоолонгоор л*
үүлнээс бичсэн дурсамж*
Такси драйвер*
парапсихологи*
солиотой юм уу хаашаа юм*
тас харанхуй *
амьдрал мөнгө 2*
бидний сэтгэл голын ус*
first love
та нар итгэх үү*
бодол минь
биегүй би*
өнгөрсөн хойн нь харамсах хэрэггүй ээ*
Хагархай тольны дууль Парени
let it real...парени
Haiku like aphorisms by Bayanaa
Dectaphone-tnuud...Парени
Галзуугийн эмнэлэг бичсэн Парени
хүн бүрийг завьжуулах төсөл pareni*
ЕРТӨНЦИЙН ӨНЦӨГ БУЛАН БҮРТ ХАЙР....*
учиргүй их хайр*
onigoo
гайтай юм аа*
зүрхээ гэж*
утга учир*
одод*
гуниггүй бай*
буудаад унaгаа*
хэвлэгдээгүй номны оршил ба миний философиуд*
хэзээ ч хайртай гэж хэлэхгүй хүнийг ч хайр хайралдаг*
“Амиа золиослогч оюутнууд”*
Хаалттай нийгмийн хар бараан нь.*
Бидний бахархдаг, миний Монгол*
иссэнүүдийн маань гарчиг*
Тааламжтай үг сонсох хэнд ч аятай*
2003 онд бичсэн шүлгүүд гэхүү дэ*
би өөрийн түүхээ бичиж эхлэв*
amidraliin shat (stair of life)
dadicte selves (one person)
Zvvd
amidralaa gej (vrgeljilel 2)
amidralaa gej (vrgeljilel 1)*
Бэр Цэцэг
ydaj baihad daa
eh oron shataj bna
welocome to my idea
not bad (Lenski ene tuhai udaan bodsoon)
zayanii hania guihui
Дууслаа дууслаа (сар шинийн мэнд)*
namar tsagaa gej |zaluu nasaa gej|*
Happy new year

[ цааш... ]


МИНИЙ ХӨРӨГ


scroll ХОЛБООСУУД

хувийн тэмдэглэл
алдахгүйгээр онохгүй
hot TIME, Ooh

scroll АНГИЛАЛ

iim negen ywdal
bvsgvichvvd
zvvdend ch oromgvi ywdal

scroll СЭТГЭГДЛҮҮД



scroll ТООЛУУР

Та 250972 дахь зочин боллоо.

// Сутайн суран хөхүүд - бодрол, хүүрнэлүүд
my ideas

ЦАГААН МАЛГАЙТ-2*


/үргэлжлэл, тул эхний хэсгийг өмнөх бичлэгээс уншина уу/

хэдий зун цаг ч гэлээ, намаржаад хангайд бороотой байсан үе.

бид нэрийг нь эс мэдэх нуур-ын хөвөөнд хонов. залуу халуун насанд үзээгүйгээ үзэж мэлхий гээч амьтнаар илдүүрээ хангаж, шинжлэх ухааны туршилт гэх нэрийдлээр нэлээдгүй тамлан зовоох ажиллагаа хийвээ.

тэрхүү цагаан малгайтны дуул эхэлдэг өглөө, манайхан манантаж, уйлагнасан тэнгэрийн доор урт маршрутын эхэнд үүрийн зургаан цагаар бэлэн жагсжээ...

би тэр өдөр жасын нярав хийж, Ниваалын ээлжтэй байсан тул бусад галынхны арын албаныхантай отог майхнаа нүүлгэх ажилтай үлдлээ. бид Архангайн хотонд хавийн нутаг жижиг бор толгодуудаас нүүж баруун тийш төвшрүүлэх сумын нутагт орох, түүх зохиолноо цөөнгүй дурдагдах тамирын хөвөөнд, нэгэн сэргэлэн дэнж дээр буудалласан юм. УАЗ-53 дээр задгай ачсан эд хогшил дээр салхи татуулан хөдлөхөд ногоо, чийгийн үнэр хамрын самсаа сэргээж, энэ удаад борооны дараа тул тоос шороо гэх юмнаас ангид нэгэн сайхан нүүдэл хийв.

бусад нь мунгинаж байх хооронд би загасны уурга дэгээ стуркханаар нутгийн хүүхдүүдтэй наймаацаж хуурай аргал сүү тэргүүтнийг юун түрүүнд авч. баян цутгалангийн дээдийг мэдэрч тэр өдөртөө л хүмүүсийн амьдрах дүрмийг би зохиовоо... багштаны харахад л нэг сайхан УАЗ-469 гэх тэргээр, жолооч залууг нь шордсоор байж ухасхийлгэх зуур, айлын эзгүй өвөлжөөг нэг урт шургайг модоор тонож, түүнийгээ хагалж дүлэхээс гадна машинд авч явж болохоор хэрчмүүдэд хөрөөдөн хувааж, хөлсөө гаргав....

андууд маань айсуй... би гэр майхан, сууц-аан босгож, хоол хошийг бэлтгэж, сүүтэй цай мэлтэлз-үүлсээр хүлээнэ. харин манайхны бусад, ихэнх нь халуун балгах юм бүү хэл, чигтэй хөнжил пүүгээгээ ч дэлгэж эс амжжээ...

найзуудынхаа аяганаас буцааж авахаар болж, ээ энэ муу хоёрыг хардаа, өнөөх өндөр шар хамар нь хуурайшиж улайгаад, өглөөд ядаж ганц хэрчим талх, шарсан өндөг энэ тэр гэж гомдол-дог улс,.. гол нь тасарч үхэх гэж байгаа биз, /хэзээнээсээ гадаадуудад доль зан гаргадаггүй ч гэлээ энэ удаадаа.../ эх орны нэрийг бодож тусыг санав, хөөе Том /муур биш/, Пранко камийн, тэдэнд нөхдийнхөө аяганаас илүүчилсэн будаатай хоолоо барив. мөн наймааныхаа ашгаас үлдсэн жаахан сүүгээ хөөрүүлээд өглөө../нэг онгирохоороо байдаг аа өгчихдөг зангаа гаргав аа/ бид яахав хээгүй хээрийн улс гэж манай хэд биесээ хөөргөв.

ТА НАРЫН ТОЛГОЙ ДЭЭГҮҮР БУУДНАА гэсэн аймшигтай орилох дуунд цочсон боловч арай алчихгүй л юм байна гэж дотроо бодсоор, хацар нүүрэнд үл ялиг мушилзах янз гаргасан аа, /дотроо доогтойгоор инээвхийлж/ зоригтойгоор очив. тэрхүү согтуу эр намайг илдэж хөөхөөс өмнө, бид түүнийг илбэж жавтий хүргэхээс өмнө...

энгэр заамыг атгалцаж нэг бус нэлээн юм болов. энэ үесэд мөнөөх, хааяахан нэг майхных нь татлагад тээглээд унасан хэн нэгнийг харийн хэлээр харааж байдаг хоёр, зиа гутлаа зөрүүлж өмсдөг хэдээс бусад нь нам жимхэн байлаа. нутгийн индианчууд хаа нэгтэйгээс хараад хэвтэж байсан гэлтэй харанхуйгаас пөөнийсөн хар юмнууд овс овс хийтэл гараад ирж байх үеэр, алаад өгнөө та нарыг, арьсыг чинь өвчинө гэх, халж монгол хэлийг хоёр шонхор хамарт, эгээл өөрийн хэл мэт ойлгож, майхан савтайгаа чичрээд хэвтэж байсан юм.

ингээд хэсэг зуур согтуу эр бид хоёр эвлэрч хоёр улсын ерөнхийлөгчид гар гарыг барилцан, сэтгүүлчид-эд зориулж буй мэт удаанаар гараа сэгс-эрэлцэв. эхлээд сэгсэрч байгаад, уур омгоо харуулахаар хүчтэйгээр атгалцаж.... удтал ил бус далдаар дайсагнав. одоо жинхэнэ хэргийн эзэн цагаан малгайт хэн байсан нь чухал биш болж. дайныг объект субъектийн аль аль нь чухамхүү бид хоёр болжээ. /согтуу эр бид хоёр/ түүнийг авч явахаар ирсэн залуус ч мөн цус нь хөөрч, цөс ихт монгол хүний араншин-гаар энэ муугаас би илүү, чи дорой гэлцэн өвөр зуураа муудалцаж, нэг нь тэнд, нөгөө нь энд өнхөрч ойчих хүртлээ л их юм болов.

манайхны сайн эрчүүд, том толгой гаргаж, намаржиж буй цагийн өтгөн шаргал айрагт хорхойссон баавгай шиг дайрч, голын цаад биетэнд байх агент мухлаг руу, айл хунар луу зүг бүр тийш одсон байх ахуйд чухамхүү, бакалаа зөрүүлээд өмссөн залуус бид энэхүү отгийн эзэн нь болж, дошоо сахин үлджээ.

ганц нэгээрээ яваа танай хэдийг хашраана гэж ам гарсан залуус тарж бутрах үед, буу бариад буцаад ирэх бий дээ гэсэн бодол нойрыг маань хулжааж гарцаар сууж үлдэв.

бүх юм намжив уу гэж бодож байх үед, хэрэггүй үед буруу газраа нанчилдлаа дээ гэлцэх шаагилдсан олон гагцхүү, надад нэлээдгүй шорвог эрүүний шөлийг ханатал, хахаж цацтал уулгав. тойрсон олны дунд баатар, баар /гай/ хоёрын дунд зогсож байтал, хөл доор нэгэн зөөлхөн юм гишгэгдэх мэдрэгдэв.

тонгойгоод хартал, тэргэл сарны гэрэлд, өнөөх унтахаар хэвтэхийн өмнө намнасан хулгана хэвтэж байгаа нь мөнөөсөө мөн байлаа. гэнэтхэн ихээр инээд хүрч, ганцаараа алдуулах, амьтан улсын дунд улам бүр уурыг нь барахаар бахталтайяа, зогсож эс чадан инээсээр....

хүн хар цөм тарж, айрагны түрүүчээс ирлээ... хэдэн хул уусан юм бүү мэд, шөнө оройн цагаар жихүүцсэн биеийг халуун илчээр төөнөж нэг мэдэхэд түрэлгийгээрээ хараад ойчжээ...

өглөө сэртэл зөрүүлж өмсөн гуталтай хоёр, хөнжил, аяны пүүгээндээ тухтайхан ч хэвтсэн юмгүй, хөл эх биеээ нөмгөн орхиод, ганцхан толгойгоо хучаад унтаж буй харагдав.

ар урд гэх, их бага гэх тамирын гол борооноос болоод бор шаргал-аар эргэлдэн урсах авч түүний чимээ болон голын зүгээс үлээх сэрүүн салхи нь сэтгэлд, зараа залгисан мэт доторт минь таатай сайхан санагдана.

үүр цүүрээр босоод гайны хүүдий болсон цагаан малгайгаа гартаа барьж, ширэлдсэн үс даахиа салхинд элбүүлэн, хамар, хацар шанаа, чих хүртлээ, сайрдсан хүрэн бор царайндаа инээмсэглэл тодруулсаар, энэ муу тэнэг малгай, тэр муу тэнэг хулгана гэж ЭЛДВИЙГ бодсоор голын зүг алхав-аа...

халх нутгийн гүнд аялах зуур хавраас зуныг үдэж намартай золгосон, шингэн хяруу буусан тэр өглөө би аз жаргалтай инээнэ. юу юу болоод өнгөрөв дөө гэж өөрөө өөрөөсөө асууна.....

 

/залуу хүн шиг идэж, ууж, инээж ханиаж явсан үе минь тоотой юм, хөмсөг зангидан элдвийг бодож, эрээн цаас эргүүлэх намайг, бусад нь даан ч ойлгохгүй юм даа...          тэр өдрийн нүүдэл суудал, борви бохисхийлгүй ажиллах, хоол унд хийхэд, бибээр аман дахь хэдийгээ урсгалгүй хийсэн гэвэл худлаа болох биз, одоо санахад даван туулсан бэрхшээл зовлон бүр хүнд аз жаргал ч юм уу даа/



Нийт 1487 удаа уншигдсан | 0 сэтгэгдэлтэй
Сэтгэгдлүүд...


Сэтгэгдэл бичих



:-)