ШИНЭ БИЧЛЭГҮҮД
my ideas
Уриалга гаргасан нийтлэлийн мөрөөр....
...Адаацаг уул, Тахилгын уулаас хойш 25км, Хараа-Дэл уулаас зүүн урагш 40км зайд БаянБараат уулаас баруун хойш 30км хүрэхгүй зайд Хайрхан хэмээх давст нуурын баруун ард дээр Зоргол Хайрхан хэмээх 1668м үнэмлэхүй өндөртэй нэгэн сайхан уулын хормойд экспедицийнхэн нэгэн шөнө майхантай отоглон хоноглож билээ.
тэр шөнө кургзур сайтай жолооч ахын маань галын дэргэд ярьсан яриа байсхийгээд сэтгэлд сэдрэн дурсагдсаар ирсэн билээ. хожим Зоргол Хайрхан уулын хажуу бэлд, Борын хөндийд бушхүүгийн үлгэрийн шулам амилсан тухай сониноос дуулиант мэдээ уншихдаа, хөдөө хээр ахин дахин явахдаа, жолоо ч ах надаас: та нөхдөд мөнгө төдийлөн чухал биш юмаа даа ?, ер нь бол тав тухтай явж л байвал болчихдог улс шиг... гэсэн яриа сэтгэлд тодхон сонсогдсоор байх ажээ.
Урьд өмнө яам тамгийн газар байсан сайд дарга явсан хөгшин олон ач зээгээ үзсэн авч өнгө мөнгө өөрчлөгдсөн нийгэмд эмгэнээ дагаж гадуур алхана, өөрийн мэдэлд байх тав арван мянган төгрөгт ердөө гар хүрэхгүй хадгална. Арван хэдэн хүүхдийн эцэг болох доо улсад зориулсан амьдрал нь түүнийг тэр олон хүүхдийн эхтэй нь ганц удаа ч маргаж мэтгэх зав олгоогүй гэдэг. Нас өндөр болж, өтөл хөгшин насанд нь одоогийн өөрчлөлтүүд санаанд багтамгүй санагдаж, мянган төгрөг их мөнгө гэж эмгэнтэйгээ маргахдаа гуравхан талх авах мөнгө гэдэгт яагаад ч итгэж эс чадна.
Түүний үеийн гавьяа нь, улсын төсвийн хөрөнгийн дулимагхан хангамжтай асрамжид нартын сүүлийн өдрүүдийг өнгөрөхөд л хүрэлцэх болсон хувийн амьдрал гэж байгаагүй бусад хөгшчүүлд нийгэм соёлын төлөө, өнөөгийн бидний алхаж зугаалдаг цардмал зам, цэцэрлэгт гудамнуудад хөлс хүч нь шингэж, lexus хөлөглөсөн томчуудыг энэ амьдралд хөлд тавих суурийг тавьж, цэцэрлэг яшилд хооллож өмдөндөө баахад нь цэвэрлэж явсан хүмүүс ээлж дараалан одоцгооно.
Амьдрал хатуу хойно тэдний заримынх нь үр хүүхэд өөрөөс нь түрүүлж мөнх бусыг үзэж асрамжид ирнэ. Бусад ядарсан хөгшчүүлээс тэд гавьяатнууд, хөдөлмөрийн гавшгайчид гэдгээрээ онцлог.
Улаанбаатар хотоос 175км гаруйханы цаана хуучин цагийн аль нэгэн баргиадын төвийн улаан булангийн дүнзэн байшин, түүнийг тойроод сүү саалийн заводууд, тараг цөцгийний үнэр ханхалж байсан газарт Булангай хэмээх нэртэй нэгэн жижиг улсын тусгай асрамжид оюунлаг амьдралын өнчрөл мөхлийн сүүлийн очис гялбаа сүүмэлзсээр унтарч байсан юм. Энэ газрыг татан буугдаж хувьд шилжүүлсэн тухай шийдвэрийг олж үзэх хүртэл тийм буянтай сайхан газар хаагдах болоогүй, хаагдах учиргүй гэсэн итгэлээр эрсээр нэгэнт санасан санаа бодсон бодол хайсан эрэл минь мухардаж Батсүмбэр-ийн асрамжийн газар гэсэн ганцхан нэр л үлдлээ.
Батсүмбэрийн асрамжийн газартай нэгтгэсэн гэнэ, бүр одоогоос долоо орчин жилийн өмнө. Цаг хугацаа ийм хурдан байх гэж... хөгшин ээж маань надтай оройн хоол хийж элдвийн зүйлс хөөрөлдөн би яриагаа бичлэг болгон хурааж авч байхад л энэ жилийн цагаан сараар том охины доо байдаг эмээ маань заншил ёсоор хүн бүрд өөрийн зүгээс билэг тараана, түүнийг нь энэ жил би даая гэж санахад л мөнөөх сэтгэлийн угт байсан Булангайн хөгшчүүл бодогдож билээ.
Өөрсдийнх нь яс нь хүртэл амар байхгүй тэднийг анагаахын сургалтад хэрэглэнэ. Ийм сэтгэлийн хатмал зовлон эдэлж буй тэд ч өөрсдөөсөө үлдэх эцсийн зүйлсээ шинжлэх ухаанд гэрээс болгоно. Үүнд татгалзах хүн гарахгүй... хэсэг хугацааны дараа олон оюутны гар дамжсан хэврэгшсэн яснууд элэгдэж муудаад ахиад л шинэчлэгдэнэ...
Хүний амьдралын баяслыг 1966 оны үерт цэл залуу байсан тэд Хятадууд хэрхэн цэвэр усаа хадгалж үлдсэн тухай, гэдэсний халдварт өвчин газар авч байсан тухай орос цэргийн цуваа Шинэхэн Улаанбаатарын дундуур ус туучин хөвөрч байсан тухай, Авгайтай хэрэлдэж эх оронч зүрх зоригтой байсныхаа төлөө сайд болоогүй тухай, тарвага зурмыг өштэй юм шиг хядаж, оросууд тугал хурганы махыг амтархан зооглож, эх мал майлж байсан тухай, Баабараас ч илүүтэй бидний түүхийг, 1930-аад онд шинэ үсгийн багш, 14н настай охин байх үе ээ, Монголын малын арьс үс, ноос хялгас ноолуурыг цөлмөх хөтөлбөрүүдийн тухай, ЗХУ-ийн нийт зээлийн хэдэн хувь энэ хэрэггүй улаан булангууд болсон тухай, ярих байсан юм... арай өөр хүмүүс,... цөхрөлийн биш, амьдралын төгсгөлийг баатарлаг хүлээж авч байсан хүмүүс....
Хэсэг хугацааны дараа бодол санааг минь дэмжсэн хүмүүст хэрхэхийг шийдээд бичимз....
дэмжсэн та бүхэнд баярлалаа....гүйцэд судлалгүй уриалга гаргасандаа уучлал эрж байна
Нийт 1141 удаа уншигдсан | 2 сэтгэгдэлтэй
RSS тандагч
Сэтгэгдэл бичих
тийшээ явах уриалга гаргаж мөн өдийд л очиж байхаар шийдээд байсан юмаа тэгсэн байхгүй болсон байна
Батсүмбэр рүү явмааргүй байна аймаар онцгүй таалагдахгүй газар ш дээ гэхдээ яая гэхэв нэгэнт хэлсэн юм чинь тэгж байгаад л шийдэхээс хавартай зэрэгцээд байгаль юмс, бүгд л сэргэнэ биз дээ